Week 6

Dinsdag wilden we naar school gaan voor de laatste interviews. Een paar van ons waren al naar school gegaan met de schoolbus, dus waren al vroeg aanwezig. Elke dinsdag wordt er namelijk gesport door de kinderen! Yoga voor de kleinere en karate voor de oudere kinderen. Toen we hoorden dat er om 13:00 karate gegeven zou worden, bedachten we meteen dat we mee wilden doen! En dat was mogelijk. We zaten met ongeveer 30 kinderen in een klaslokaal op de derde verdieping. Gelukkig hebben de ramen hier geen glas, anders werd het erg warm! We moesten eerst individueel oefeningen doen. Dat vond ik nog wel leuk. Eerst steeds je armen bewegen om ze sterker te maken. Daarna moesten we karate technieken doen. En soms wel iets 30 keer achter elkaar! Echt vermoeiend! Het werd dus alsnog superheet in het lokaal. Wij zeiden al tegen elkaar van: pff komen we zo lekker voor de dag op het interview! Na tig oefeningen en veel gezweet later moesten we op elkaar de oefeningen doen. Dus ik deed bijvoorbeeld een aanval, en de ander moest de aanval blokkeren. Ook nog wel leuk dacht ik. Totdat we van de leraar als enige het moesten ‘voordoen’ voor de rest van de kinderen! Voor de kinderen leuk leedvermaak dachten we! Op een gegeven moment gooide de leraar een jongetje de lucht in. Zo van: dat moeten jullie ook doen! Wij schrokken ons kapot, we hadden geen zin om iemand ‘pijn’ te doen. Gelukkig hoefde dat niet. Maar we moesten wel andere oefeningen doen zoals iemand op de grond werpen door de voeten onder het lichaam vandaan te halen… Niks voor mij een contactsport… Geef mij maar een spel met een bal! De leraar vond ik best streng, als een jongetje iets links deed in plaats van rechts, gooide de leraar zijn andere arm in de goede richting. Het was leuk om te doen hoor, maar de volgende keer doe ik yoga. Ik hoorde van de anderen dat de yoga lerares best streng was en gewoon je benen in de goede positie legden. Auw! Maar dat zal ik nog wel zien.

Het interview ging helaas niet meer door, maar we deden het de volgende dag en dat was ook prima. We hebben in ieder geval alle data! Ik ben de dag erna mee geweest met de schoolbus om kinderen op te halen! Het was erg leuk om te zien waar ze allemaal wonen. Het is erg inefficiënt (zoals meer dingen in India) want de buschauffeur moet met de hele bus een smal, modderig steegje in om vervolgens het kind op te halen en weer om te keren omdat het doodloopt. Als dat kindje nou aan het begin van het steegje ging staan… Maar nee daar doen ze niet aan haha! Ik hoorde wel dat ze dat doen omdat de kinderen anders niet komen. Tja, de school heeft toch geen bepaalde tijd dat iedereen aanwezig moet zijn. Als de klas vol is, begint de les pas echt.

Deze week wilden we ook enquêtes afnemen bij de meiden uit de hogere klassen. Eerst moest de vragenlijst nog goedgekeurd worden. We hadden ongeveer dezelfde vragen gesteld aan de leraressen, het meeste over het vrouwelijk lichaam. Het schoolhoofd vond het ‘raar’ dat we de kinderen een toets zouden geven, zonder daarvoor eerst een les te geven. Oké dat vonden wij wel logisch. Dus spraken we af dat we eerst de ‘toets/enquête’ zouden afnemen, daarna een lesje zouden geven, en daarna de toets weer zouden afnemen en bespreken.
Zo gezegd zo gedaan. De jongens moesten (helaas) de klas uit en deelden de vragenlijsten uit. We kregen tijdens het afnemen van de eerste toets veel vragen. Veel meiden begrepen wat woorden uit de toets niet. We zeiden dat het niet erg was als ze fouten zouden maken, want de dag erna zouden we de antwoorden uitleggen! Ze hadden de eerste test beter gemaakt dan de leraressen, goede uitkomst.
De dag erna gaven we de meiden uitleg over de verschillende onderwerpen. Ze vonden het allemaal best interessant merkten we. We tekenden verschillende dingen op het bord en ook lieten we nog een youtube filmpje zien ter verduidelijking. Toen we de test gingen bespreken waren ze heel enthousiast toen ze vragen goed hadden! Bijvoorbeeld: welke cel bepaalt of een baby een jongen of een meisje wordt (de eicel of de spermacel) hadden ze bijna allemaal goed! En dat is best een ‘ding’ in India. Als een vrouw een man alleen maar dochter ‘geeft’, wordt ze daarom verafschuwd. Kortom wij vonden het een erg leuke manier om de kinderen wat bij te brengen. Als we het grote verslag afhebben, willen we best nog meer lesjes geven over een bepaald onderwerp.
Dit weekend wilden we graag nog een laatste tripje maken met zijn allen (Lianne gaat na kerst reizen, die komen Kiki en ik later weet tegen ). We wilden naar Kanyakumari gaan, en Peter leek het een leuk idee om daar ook het schooluitje te organiseren! Helaas kon dat niet omdat het weer enorm hard ging regenen… We hebben twee dagen regen gehad, gelukkig was het op zondag droog en hebben we nog even kunnen genieten van het zwembad op het dak!

Kanyakumari heeft een paar bezienswaardigheden. Twee zijn te vinden op twee kleine eilandjes waar je met een ferry naar toe moet. Dat is een hele happening voor de Indiase mensen zeg! En wat een gedring… Dat vind ik wel echt irritant hier. Ook bij de bussen: dan wil je de bus uit stappen, word je geduwd vanaf twee kanten omdat de mensen heel snel de bus in willen voordat jij er uit bent! Maar goed, we moesten ‘natuurlijk’ een zwemvest aan en de boot op. Al met al duurde het best lang omdat de rij ook een en al dringen was. Toen we op het eiland kwamen werden we belaagd door Indiase mensen die met ons op de foto wilden… Ze vinden het heel bijzonder zo’n groep mensen! We werden eigenlijk de hele tijd op het eiland gevraagd voor selfies enzo. Een paar jongens uit Kerala vertelden dat ze dat doen omdat ze bijna nooit buitenlandse mensen zien, en het erg bijzonder vinden om het te laten zien aan hun vrienden. Oke dan maar! Wat ik wel bijzonder vond is een familie die aan mij vroeg om op de foto te gaan, ik wilde al gaan poseren toen ze zeiden: no camera! Ze bedoelden dat ik een foto van hun moest maken, omdat zij zelf geen camera hadden. Ik vroeg aan hun dochtertje of ze misschien een emailadres hadden om de foto naar te verzenden, maar helaas hadden ze dat niet. Ik vond het ergens wel sneu, iedereen komt op de foto en wil met mij op de foto maar zij wilden zo graag een foto van zichzelf ook al hadden ze er niks aan!

Verder hebben we weer lekker gegeten, 3 keer bij dezelfde tent. Maar er was verder niet veel betrouwbaars om te eten. De sapjes en de vanille milkshakes waren superlekker! En we bestellen dan allemaal kleine hapjes zoals paneer butter masala, mushroom masala, vada’s, chapatti, poorri en nog meer! Je eet hier uitgebreid voor 1-2 euro per persoon. Is echt niet voor te stellen.

Nu begint de week weer. Woensdag vieren we kerst op school. Verder is de planning nog onduidelijk. En we moeten nog een leuk uitje verzinnen voor de kinderen. Zo jammer dat het niet doorging… Ik ben wel heel blij met iedereen die gedoneerd heeft ! Dankjewel. Het geld komt hoe dan ook goed terecht.

Tot volgende week!